Obelisk Powodziowy ułożony na skrzyżowaniu ulic Nowotki i Waryńskiego zostal ufundowany przez Ponadpartyjne FORUM Samorządowe dla wszystkich tych, którzy podczas Wielkiej Powodzi w 1997 r. bronili Bielawy przed wodną nawałnicą.
Jest on dzis zarówno symbolem solidarności bielawian w tamtych trudnych czasach, jak i forma podziękowania im za czynny udzial w walce z żywiołem.

Co roku 19 lipca, bielawianie i członkowie PFS spotkają się przy pamiątkowym Obelisku. Przystają na chwile, aby w codziennej gonitwie z czasem przypomnieć sobie dni, dla niektórych już tak odległe, kiedy to każda minuta i każda decyzja ważyła o losie naszego miasta. Wśród zadumanych nad przeszłością i zainteresowanych przyszłością Bielawy są miedzy innymi strażacy z bielawskiej Ochotniczej Straży Pożarnej, przedstawiciele lokalnych władz, służb mundurowych oraz wiele innych osób, które braly udzial w akcji ratowniczej latem 1997 roku.

Obchody rocznicowe skłaniają do refleksji i wspomnień. Nie brakuje ich również przy Obelisku Powodziowym. Wtedy to Spoleczność Bielawy zdała egzamin z pracowitości i solidarności w obliczu niszczycielskiej siły natury. Leszek Stróżyk, wiceprzewodniczacy PFS był jednym z czlonków Sztabu Przeciwpowodziowego. Pamięta jak dziś obraz tych miejsc Bielawy, gdzie żywioł najtrudniej było okiełznać. Przy obelisku wspomina między innymi chwile grozy, kiedy to okazało się, że waly zbiornika wodnego OWW Sudety przeciekają. - Peknięcie wałów oznaczałoby podtopienie 1/3 cześci miasta . Wśród punktów newralgicznych było także skrzyżowanie ulic Nowotki i Waryńskiego, czyli miejsce, w którym dzis stoi pamiatkowy głaz z piaskowca. - Operatorzy maszyn pracowali bez przerwy. Zarówno w tym miejscu, jak i w pozostałych krytycznych punktach naporu wody - mówi obecny Prezes FORUM Janusz Caber, który również brał czynny udział w pracach Sztabu Przeciwpowodziowego. - Ofiarność i zorganizowanie bielawian, których nawet nie sposób wymienić z imienia i nazwiska, to pierwsze, co kojarzy się dzisiaj z powodzią 1997 roku - podkreślają wszyscy

Deszcz często towarzyszy obchodom rocznicowym 19 lipca. Jednak Ci, którzy stają przy Obelisku, dawno już uodpornili się na tego rodzaju zjawiska atmosferyczne.